.
.Ze zien vliegenSchiphol, 2 oktober 2019...
Passagiers voor vlucht MF812 mogen aan boord.
Als derde overhandig ik mijn paspoort, maar in plaats van dat die juf het scant kijk ze nog eens goed en geeft het terug.
Of ik me even aan de balie van de gate wil melden.
Aldaar is het niet de medewerkster van Xiamen achter de balie die me te woord staat maar twee figuren van de marechaussee die me willen spreken.
Ze nemen me mee naar een "discrete" hoek (bij de slurf waar de andere pasagiers rakelings langs komen) en willen onder andere weten
waar de reis naar toe gaat. En wat ik daar ga doen.
Ik begreep het al, ze waren niet van Jehova en kwamen al helemaal het kindje Jesus niet brengen.
Afdeling zeden en ik had in die zin wel wat op mijn conto staan natuurlijk.
Wij moesten goed begrijpen dat ze ons in de gaten hielden.
Ook zou het mogelijk zijn dat informatie naar het buitenland werd verstrekt.
En, of ik me even wilde realiseren dat er in die landen zware straffen en zelfs de doodstraf
op dit soort delicten stond.
Ze zouden dan maar aannemen dat ik de waarheid sprak en bla bla bla...
Als ik uiteindelijk aan boord ben komt een stewardes nog eens om mijn paspoort vragen. Door missers bij die vreemde procedure aan de gate
is dat dus niet ingescand.
Gelukkig kan dat aan boord ook en ik heb daardoor ook nog de kans om mijn 'bijna' gemiste welkoms drankje te ontvangen.
Nou hoeven ze mij niet op mijn eerlijke ogen te geloven.
Maar laten we eens naar hun handelen kijken...
Wie de moeite neemt om te lezen hoe mijn geschiedenis in Vietnam er zo'n beetje uitziet; klik hier
Waar ben ik eigenlijk mee bezig in Vietnam (3B)kan in elk geval constateren dat mijn reizen daarheen in de begin periode werden begeleid door een arbeidsreïntegratie project en de gemeente (toen Geleen)
Voorts is duidelijk dat er tijdens mijn behandeling bij de Waag (vrijwillig) zicht was op mijn doen en laten in dat verre land.
En of ik daar open en eerlijk ben over mijn verleden krijgt toch wel een boost als we de Nederlandse consul in Ho Chi Minh overvallen met een bezoekje,
met een vader en zoontje die duidelijk mijn achtergrond kennen.
Maar aan de grens houden ze "ons" in de gaten !!!
Als ze de gemeente (nu Goes) hadden benaderd, wisten ze van de brieven van de burgemeester aan heel Goes Zuid naar aanleiding van een optreden van mij op tv.
Konden ze bovendien vernemen dat hier alles in relative rust is verlopen en dat er zelfs een symposium over het onderwerp is geweest door de gemeente
maar met mijn uitdrukkelijke medewerking.
Een paar honderd brieven van mijn kant aan de kranten abonnees zijn dan nog buiten beschouwing gelaten.
Dan val je toch werkelijk van je stoel als nu dat stel komt aanzetten met vragen en beweert dat ze ons in de gaten houden.23 Jaar na de feiten en na
18 jaar vliegen
(vaak meerder keren per jaar) op Vietnam en dan voor de eerste keer worden aangesproken op dat verleden.
De kindertjes van destijds in Vietnam zijn inmiddels volwassenen en de klachten lijken toch echt mee te vallen.
Laten we liever eens gewoon benoemen waar ZIJ mee bezig zijn;
(zie volgende posting)