Broken Tulip

.

Revolutie in hulpverlening

.

Of het een grote of een kleine revolutie wordt moet de tijd nog uitwijzen,
maar er zit eindelijk beweging in de al jaren vastgeroeste hulpverlening aan pedofielen/pedoseksuelen.
Stilaan is duidelijk geworden dat er voor echte hulpverlening meer komt kijken dan alleen een programma dat preventie levert
tegen daadwerkelijke vergrijpen aan minderjarigen.
Een pedoseksueel zo veilig krijgen dat kinderen (en maatschappij) niet meer voor wandaden van zijn kant hoeven te vrezen
wil nog niet zeggen dat de persoon daarmee ook is geholpen om e.e.a. zodanig te plaatsen in zijn leven
dat daarmee enigszins gelukkig te leven valt.
En mensen die helemaal niet van plan zijn om zich aan kinderen te vergrijpen en dat ook niet hebben gedaan,
soms zelfs met zelfmoordneigingen rondlopen vanwege hun gevoelens,
zijn ook weinig gebaat bij een benadering als zijnde potentiële dader die vervolgens op het veilige pad moet worden geholpen.
Jonge gasten die voor het eerst tegen hun gevoelens aanlopen en zich geen raad weten vragen een andere aanpak dan een dader
die net uit zijn detentie komt etc.

Maar waarin zit nou die genoemde revolutie?
Wel, eindelijk steekt men de koppen bij elkaar. De forensische behandelaars steken hun licht op bij de zelfhulpgroepen,
zelfhulpgroepen krijgen ondersteuning van professionele behandelaars.
Er vinden verwijzingen over en weer plaatst en dus ook overleg.
Dat betekent dat iemand die zich bijv via Stop It Now meldt omdat hij zich zorgen maakt niet direct in een zwaar behandel traject hoeft te komen
maar mogelijk zijn verhaal eens kwijt kan in een zelfhulpgroep,
maar ook dat gevallen die te zwaar blijken voor de zelfhulpgroepen eerder en beter worden doorverwezen naar forensische behandeling.

Als mensen dankzij deze verbeterde samenwerking sneller en gemakkelijker op de voor hun juiste plek komen,
zal dat hulpverlening en/of behandeling zeker ten goede komen.
Maar dat niet alleen !!!
Het wantrouwen in "witte jassen" en de angst zich zelf "aan te geven" is een enorme drempel voor velen om hulp te zoeken.
Een nieuw beeld, met meer nuance en vooral het vooruitzicht dat je echt hulp kunt vinden zonder alvast veroordeeld te worden
zal hopelijk leiden tot meer nieuwe aanmeldingen.
Het ziet ernaar uit dat dat laatste al op gang komt, want groepen moeten splitsen, locaties verdubbelen en verdere
promotie zal (ook hier) niet meer lang op zich laten wachten.

_________________
loveUall
Jean

zou mijn leven ooit
van meer waarde voor me worden
dan de wens om te willen zijn wie ik ben,
welke waarde zou ik wensen
aan dat leven toe te willen kennen...
tel. 06 57656027

Goed dat je dit hier inbrengt, Jean. Er worden in Nederland momenteel inderdaad belangrijke bruggen gebouwd tussen forensische behandelaars en zelfhulpgroepen die zich baseren op een narratieve aanpak. Aangezien dit nog in een vrij pril stadium verkeert en het vooralsnog niet gebaat is bij grote persaandacht begrijp ik dat je het nog even in algemene termen aanduidt. Insiders weten toch wel waar je op doelt. Het mag echter best gezegd worden dat dit Nederlandse initiatief niet uniek is. Ook in der USA vonden behandelaars en behandelden elkaar al eerder op basis van een gemeenschappelijke vaststelling dat het tot nu toe gevoerde beleid niet goed bleek te werken. Zie http://www.b4uact.org/ voor meer informatie.

Inmiddels heb ik vernomen dat er op 6 oktober op de studiedag “Pedofilie en pedoseksualiteit” van Medilex (onafhankelijke nascholing voor zorgprofessionals, zie https://www.medilex.nl/ ) een workshop van anderhalf uur is ingepland over hulpverlening aan niet-daders, die ook nooit (meer) dader willen worden. Daarin wordt de door Jean aangeduide "revolutie" toegelicht.

Hier de rechtstreekse link naar bedoelde studiedag Pedofilie en pedoseksualiteit
Inschrijven voor info werkt nog niet echt vlekkeloos

_________________
loveUall
Jean

zou mijn leven ooit
van meer waarde voor me worden
dan de wens om te willen zijn wie ik ben,
welke waarde zou ik wensen
aan dat leven toe te willen kennen...
tel. 06 57656027

Ik keek nog eens op de pagina waarvan je de rechtstreekse link toevoegde en het viel me op dat er staat:
"In oktober organiseert Medilex de studiedag 'Pedofilie en pedoseksualiteit', over het signaleren en behandelen van pedofielen en pedoseksuelen."

Ik wil daarbij opmerken dat het goed is dat pedofilie en pedoseksualiteit worden onderscheiden in de titel. Het is echter echter twijfelachtig dat daarna wordt geschreven over "pedofielen en pedoseksuelen", alsof het om dat onderscheid zou draaien. Het zou in mijn ogen heel verkeerd zijn als dat een boodschap is die bij professionele hulpverleners blijft hangen.
Waar het om gaat is dat er onderscheid gemaakt wordt tussen pedofiele gevoelens en pedoseksuele contacten, niet tussen "slechte" en "minder slechte" viezerikken, zonderlingen, negers of joden.

Ik heb een opmerking van deze strekking ook doorgegeven aan de persoon die de genoemde workshop voorbereidt.

Inmiddels heb ik wat rondgeneusd op de websites van De Waag en StopItNow en kwam ik tot de ontdekking dat mensen daar inderdaad onderscheid maken tussen pedofielen, die zich welliswaar seksueel tot kinderen aangetrokken voelen maar op dat gebied geen grensoverschrijdend gedrag vertonen, en pedoseksuelen die dat laatste wel doen. Dit woordgebruik is daar reeds ingeburgerd en sluit aan op het perspectief van de preventie van seksueel misbruik.

Zoals ik in een uitgebreidere discussie over dit ondereerp op pedofilie.nl bepleitte, is dit geen passend model als het erom gaat jongeren met een hulpvraag met betrekking tot hun eigen pedofiele gevoelens behulpzaam te zijn. Omdat die discussie al gauw en steeds weer op onbegrip en verwarring uit lijkt te draaien, bedacht ik een "woordenspel" om het helder te krijgen.

Bij aanpak 1, die mijns inziens wel geschikt is voor jongeren met zo'n hulpvraag, draait het om de volgende zin.
Ik val op A maar moet ik die daarom ook B?
Bij A mag je invullen wat op jou van toepassing is, bijvoorveeld "jonge meiden" of "speelse jochies".
Bij B gaat het om twijfelachtige gedragingen zoals "betasten" , "versieren", en "tot last zijn".

Bij aanpak 2, momenteel gebruikelijk en mogelijk geschikt in andere situaties, maar minder in de bovengenoemde, gaat het om de volgende zin.
Ik noem mezelf A maar daarom ben ik nog geen B.
Bij A kies je bijvoorbeeld uit woorden als "pedofiel", "kinderliefhebber", "boy lover" en "girl lover" om aan te geven wat bij je past.
Bij B geef je aan welke identiteit je afwijst, bijvoorbeeld "kinderverkrachter", "kleuternaaier" en ga zo maar door.

Waarom vind ik aanpak 2 nu geen goede keus als het gaat om het beantwoorden van momenteel nogal frequent voorkomende hulpvragen van jongeren die hun pedofiele gevoelens ontdekt hebben en zich vertwijfeld afvragen wat dat voor hun eigen toekomst gaat betekenen?
Ik vind dat geen goede aanpak omdat je ze er misschien wel nog meer mee in de stress krijgt dan ze al zijn. Hun seksuele prikkels onderdruk je hiermee namelijk niet, die blijven geheid steeds maar weer terugkeren, daar valt weinig meer in te sturen. Iemand kiest niet voor pedofiele gevoelens, maar heeft die nu eenmaal en zal er goed mee moeten leren omgaan. Gedrag kun je wel bijsturen, en daar kun je een ander ook bij helpen.

.

Massey,

Mooi om te zien dat er (weer) wordt nagedacht, maar mogelijk nog veel belangrijker, dat er weer een sfeer ontstaat
waarin dat nadenken nut kan hebben.

Inzake de Waag/Stop it Now en andere hulpverlening vind ik het correct hanteren van hun kretologie wel belangrijk,
maar absoluut ondergeschikt aan het feit dat ze zelf eindelijk lijken te genezen van het idee
dat 'cliënt' geholpen is zodra de kans maar heel klein is dat hij zich (opnieuw) aan kinderen vergrijpt.
Alleen inzetten op die preventie en vervolgens succes kraaien...
terwijl je weet dat 'geholpene' een leven lang tegen een muur aan gaat lopen;
Waag het je niet, Stop that now.


Soms is het goed om er bij stil te staan hoe snel de tijd eigenlijk vergaat.
Zeker met betrekking tot onze piepkuikens die vers gaan ontdekken dat kinderen leuk blijven,... terwijl zezelf opeens geen kind meer zijn.
De beelden van oproer in o.a. Hengelo en Deventer lijken wel gisteren, maar onze piepkuikens waren toen nog doelgroepertjes.
Ik hoef de vergelijking maar te trekken met Phi (Vietnam), die over 'n paar maanden 19 wordt en de impact die die grimmige beelden
destijds bij Marthijn voor de deur destijds op hem hadden.
De 'ukken' die nu antwoord proberen te geven op het soort vragen zoals jij aangeeft, zijn zelf al met een stukje "zelfonderzoek" gestart
eer ze bij de hulpverlening komen. Antwoorden zijn deels ook ingegeven door de sfeer van 'hun' wereld.
Het lijkt mij een goede zaak om daar eens op door te borduren.

_________________
loveUall
Jean

zou mijn leven ooit
van meer waarde voor me worden
dan de wens om te willen zijn wie ik ben,
welke waarde zou ik wensen
aan dat leven toe te willen kennen...
tel. 06 57656027