..De beste wensen voor 2018
Het is jullie vast ook al opgevallen; vandaag is weer eens een nieuw jaar begonnen.
Deze keer maar eens een stukje in de afdeling pedofiel/pedoseksueel.Juist omdat het zo vaak treurnis en bitterheid is m.b.t. dit onderwerp
wil ik eens wat kwijt wat helemaal niet binnen die termen valt.
Mogelijk kunnen gevoelsgenoten er wat hoop uit putten en derden horen (lezen) eens een hele andere kant van het onderwerp.
Twintig jaar geleden met de jaarwisseling was ik net een paar weken thuis na een jaar voorarrest. En nee, dan lacht het leven je niet toe.
Wie veroordeeld is kan aftellen, zich voorbereiden op z'n terugkeer en daarbij ook nog ondersteuning krijgen.
In voorarrest is er alleen de onzekerheid en even plotseling als je werd opgepakt sta je weer op straat.
Het was in die eerste dagen van 1998 dat een vriendje uit een eerdere periode over de vloer kwam.
Hij vond dat het hoog tijd was dat ik eens aan de pc ging en internet op kon.
Dat klonk zo onwerkelijk, immers als groot kinderpornonetwerk(dagvaarding) zouden wij die rommel van internet afhalen en doorleveren.
Die pc kwam er, die sleepte hij me het huis in.
Mijn eerste gepruts op een windows 95 computer, en warempel ik ging voor het eerst in mijn leven online.
Hij, en een paar ouders van mijn slachtoffers, hielpen me uit de brand als ik er niet mee uit de voeten kon.
Het klinkt een beetje onwezelijk en ik kan garanderen dat het ook zo voelde.
Nu, twintig jaar later dus heb ik net een periode achter de rug van stevig aanpakken en voor zover mogelijk ook eens wat regelen
voor mijn oude dag. Dat appeltje voor de dorst zit voor nu stevig in bakstenen.
De papieren zijn nog net voor de jaarwisseling in orde gekomen.
Er lag echter nog één punt te wachten;
Ik zal een testament moeten maken om te voorkomen dat moeders het huis uit moet in geval dat ik juist eerder zou overlijden dan zij.
Dat was makkelijk genoeg op te stellen. Maar een testament opmaken kost toch een leuke zakcent.
Het idee om zaken voor later, - als moeder er niet meer zou zijn- ook later maar te regelen in een nieuw testament,
zou opnieuw die kosten met zich meebrengen.
Dus maar beter in één keer goed.
Een groot deel van wat ik straks nalaat mag naar mijn adoptie gezinnetje in Vietnam. Want ja hoor die band is er nog altijd.
Maar wie gaat dat regelen als het zover is ? Nu, in eerste instantie is moeder executeur testamentair, maar volgens de 'natuur'
zal ze er niet meer zijn als ik afscheid neem.
Wie dan ?
Tja, ik kan dertig jaar terug kijken. Dat leuke spontane joch van twaalf, dezelfde opdonder die me later die pc in mijn maag splitste.
Of ik die vertrouwen kan ? Volgens mij heb ik me dertig jaar geleden niet vergist. En in diezelfde dertig jaar hebben wij dat vertrouwen
dat we in elkaar kunnen hebben niet kapot laten maken. Ondanks alle tegenslag !
Deze jaarwisseling voelt dat opeens heel goed.
Phi wordt dit jaar al 21, hij is geboren in het jaar dat ik vast zat en was een jaar of vier toen ik hem leerde kennen. Die andere is net het dubbele.
Voor de eerste zit er mogelijk ooit zomaar de financiën voor een eigen huis in de pen.
En die andere 'boef' zal waarschijnlijk een leuk gat in z'n hypotheek kunnen schieten.
Pedofiel/pedoseksueel...
het leek me het passende hoofdstuk om dit te plaatsen.
Want de afgelopen jaren hoor ik zo vaak pedofielen zo overtuigd stellen dat ze nooit....
Het lijkt voornamelijk een verdediging tegen een vijandige wereld, maar intussen kiezen ze voor de veroordeling van die pedoseksueel,
sluiten zich aan bij dat anti front en gaan aan het kind voorbij.
Hun eigen gejammer over hoe moeilijk ze het toch wel niet hebben met die geaardheid wordt de fundering dat ze in de hulpverlening terecht komen.
Het leven wordt te moeilijk en suïcide wordt als optie gehoord.
Vandaar even mijn opmerking:
Makkelijk is het niet en dat zal het ook niet snel worden. Maar als ik terugblik op dat opdondertje van 12, nu dertig jaar geleden,
en de band die daar nog altijd van is gebleven,
dan is mijn conclusie dat het die hele berg tegenwind die ik voor mijn kiezen heb gehad dubbel en dwars waard was.
Met dat gevoel begin ik aan...
Login
Register
FAQ
