|
Kreunend op een teddybeer
Suus Ruis wordt regelmatig geswaffeld door haar achtjarige zoon, maar moet er niet aan denken dat hij over een paar jaar rukkend in zijn bedje ligt.
Tekst Suus Ruis
“U ziet, alles werkt prima”, grapte de echoscopist zo’n negen jaar geleden. Hij wees op het scherm naar de ieniemienie-erectie van mijn ongeboren zoon.
Mijn toenmalige echtgenoot sloeg zich als een gorilla op de borst en ik dacht: begint dat gelazer nu al?
Ik hoopte dat ik nog minimaal veertien jaar gespeend zou blijven van de erecties van mijn kind en het eventuele gesjor
wat daar op een gegeven moment ongetwijfeld bij zou gaan horen.
Niet dat ik seksuele blokkades heb, of heel erg gereformeerd ben of iets dergelijks, maar de kwestie kinderen en seksualiteit vond ik gewoon lastig.
Wat was ik naïef. Mijn zoon is inmiddels acht, en ik word minstens twee keer per week geswaffeld terwijl hij “Tadaaaa!” roept of: “Kijk eens hoe groot!”
Meestal antwoord ik: “Ja ja, prachtig schat. Haal nu dat geval maar weer uit mijn gezicht.”
Als jongensmoeder begreep ik al heel snel dat piemels er zijn om aan te zitten. En ik bleek dat allemaal prima te vinden.
Als hij naast me in bed Cartoon Network ligt te kijken en na tien minuten zijn apparaat nog niet met rust kan laten, zeg ik wel dat het voor iedereen prettiger is
als hij dat doet als hij alleen is, maar voor de rest laat ik hem lekker. Wat hij doet, noem ik ook geen masturbatie.
Ik noem het eigenlijk gewoon niks. Tijdverdrijf tijdens Scooby Doo.
Het lijkt me een stuk ingewikkelder als je een klein kind hebt dat écht masturbeert.
Als je in de verjaardagskring zit bij tante Thea is het al gênant genoeg als haar teckel een nieuwe liefde vindt in jouw onderbeen,
laat staan dat kleine Emma enthousiast tegen de stoelpoot (of nog erger: de knie van oom Piet) begint te rijden omdat ‘dat zo lekker voelt’.
Toch schijnt het doodnormaal te zijn dat zelfs heel jonge kinderen masturberen.
Volgens Channah Zwiep, een pedagoge en ontwikkelingspsychologe die zich gespecialiseerd heeft in de seksuele ontwikkeling en opvoeding van jonge kinderen,
masturbeert 25 tot 40 procent van de peuters. Eh ... Oké ...?
En dan met Tik Tak als een soort porno voor beginners? Nou nee, dat nu ook weer niet. Volgens Zwiep heeft masturbatie
tot kinderen in de puberteit komen niets met seksuele fantasieën te maken; het is puur lichamelijk.
“Zelfs voor baby’s voelt het prettig. Zij kunnen alleen nog niet onthouden dat het lekker is. Een dreumes van anderhalf kan dat wel.
En dus komt het vaak genoeg voor dat een peuter of kleuter ligt te wiebelen op een teddybeer of zo.
Ouders vinden het doorgaans moeilijk dat masturbatie te noemen, maar dat is het toch echt.
Het heeft dezelfde opwindingscyclus en dezelfde kenmerken als masturbatie bij volwassenen: hijgen, zweten, ritmisch heen en weer bewegen,
een rood hoofd krijgen, kreunen en afwezig lijken. Soms gaat het kind door tot het klaarkomt. Fysiek gezien ben je daartoe vanaf de geboorte in staat.”
Dan was het verhaal van vriendin Eveline dus tóch geen broodje aap.
Zij vertelde me dat ze een peuterjuf kende met een tweejarig meisje in haar groep dat elke ochtend in de kring pas enigszins op gang kwam
nadat ze even flink op haar eigen hand had gereden. Dat meisje kreeg inderdaad een rood hoofd en na een paar minuten een orgasme.
Tja, je moet wat als je te jong bent voor koffie.
Het zal wel kortzichtig zijn, maar als ik die juf was geweest, had ik dat peutermeisje toch wel een tikje vreemd gevonden, en misschien wel een klein beetje vermoed
dat er bij haar thuis dingen gebeurden die niet helemaal in de haak waren.
Ontwikkelingspsycholoog Steven Pont vindt dat maar ten dele terecht.
“Als een kind op zo’n jonge leeftijd dermate gepreoccupeerd is met seksueel genot, kan dat inderdaad een van de voortekenen van misbruik zijn.
Maar dat hoeft zeker niet. Kleine kinderen kennen geen schaamte, en ze hebben nog weinig controle over hun impulsen.
Deels moet dat uitrijpen, deels ontwikkelen ze die controle omdat wij ze dat leren.
In dit soort situaties is het hoe dan ook de kunst kinderen niet het gevoel te geven dat ze iets slechts doen.
Nee, je wordt er niet blind van, en je handen groeien niet boven je graf.
Je kunt zeggen dat je begrijpt dat het lekker voelt, maar dat je dat beter op je kamertje kunt doen als je alleen bent.
Neuspeuteren is ook fijn, maar dat doe je evenmin in een volle tram.”
Ik probeer me te herinneren hoe dat ging toen ik zelf jong was. Ik had een iets te warme vriendschapsband met mijn knuffelaap
om hem tussen mijn benen te proppen. Daar was hij maar bang van geworden, denk ik.
Ik weet wel dat ik rond mijn tiende ergens helemaal achter in onze boekenkast het boek Open en Bloot
– mét foto’s (heel, heel veel schaamhaar, het waren de jaren tachtig) en plaatjes –
vond, en dat ik daar een wonderlijk gevoel van in mijn onderbuik kreeg.
Ook zonder dat boek wist ik heus wel dat mensen sex hadden, maar dat je daarnaast dingen met jezelf kon doen, snapte ik pas
toen ik daar bij toeval op mijn dertiende zelf achter kwam. Mijn ouders hebben me daar in ieder geval niets over verteld.
Niet handig, zegt Channah Zwiep. “Als een kind acht of negen is, moet je als ouder wel uit de doeken doen wat er allemaal gaat gebeuren.
Anders schrikt je kind zich misschien rot als het opeens klaarkomt.”
Steven Pont is het daar niet helemaal mee eens.
“Ik krijg soms het idee dat ouders té veel uitleggen”, zegt hij. “En ook nog op zo’n Mickey Mouse-manier. Ik ben van mening
dat kinderen recht hebben zelf hun seksualiteit te ontdekken. Het moet niet alleen een invuloefening worden van wat hun ouders met ze besproken hebben.”
Goed, maar dit gaat dus over de kinderen die – net als ik ooit – geen idee hebben.
De overige 40 procent ligt blijkbaar te scharen met My Little Pony of kijkt met de zwengel in de hand naar Pingu.
Die koters weten allang wat lekker is.
Mijn kennis Caroline heeft zelf geen masturberende kinderen, maar de dochtertjes van haar broer zaten tot een jaar geleden vingerend voor de televisie.
Ze waren toen vier en zes. “Vooral bij mijn oudste nichtje was het een automatisme – jurk omhoog, hand in de broek.
Als ik erbij was, zei ik af en toe wel ‘Niet doen’, maar ze vond het zo lekker voelen, zei ze.
Bij ons in de familie doen we helemaal niet moeilijk over sex, dus we hebben er nooit echt een issue van gemaakt.
Mijn broer en zijn vrouw corrigeerden het lichtjes. Dat heeft uiteindelijk wel geholpen, ze doet het eigenlijk zelden meer.
Het heeft natuurlijk alles te maken met het ontdekken van het lichaam.
Toen mijn jongste nichtje nog niet zindelijk was, maar wel kon praten, blies mijn broer tijdens het verschonen vaak op haar buikje.
“Je moet daar blazen, papa”, zei ze, terwijl naar beneden wees. “Dat is lekker.” Mijn broer lachte er maar een beetje overheen.
“Nou, laten we dat maar even niet doen, hè?””
Eigenlijk zijn jonge kinderen die met zichzelf aan de gang gaan, nog wel makkelijk te handelen.
Je vertelt ze simpelweg dat je snapt dat het lekker voelt, maar dat niet de hele wereld mee hoeft te genieten.
Maar hoe moet het als kinderen groter worden? Ik begrijp heus wel dat het reuze natuurlijk is en er allemaal bij hoort,
maar toch zie ik torenhoog op tegen het moment dat mijn kleine jongen, die nu nog wakker wordt met een snoezige ochtenderectie
én knuffelmuis Pieppiep in zijn armen, verandert in een rukkende puber die Keep out op zijn kamerdeur heeft gekalkt.
Ik geloof niet dat ik er ooit klaar voor ben mijn baby te zien als een seksueel wezen.
“Maar die kant zal het toch echt op gaan”, zegt Steven Pont. “Een kind neemt in plakjes afscheid van je.
Je moet er waarschijnlijk nu ook nog niet aan denken dat er een dag komt dat hij wat spullen achter in je auto gooit en je hem naar een ranzige studentenkamer brengt.
Probeer te waarderen wat je ervoor in de plaats krijgt. Een discussie over politiek, bijvoorbeeld. Die voer je niet met een achtjarige,
wel met een puber van vijftien. Dat je tegen die tijd af en toe wat knisperende zakdoekjes onder zijn bed vandaan moet halen,
moet je maar zien als een bonus.”
Ik zal me er te zijner tijd dan maar aan overgeven. Maar die zakdoekjes mag hij lekker zelf opruimen.
Het is een kwestie van loslaten, en de privacy van je kind respecteren. En daar hoort masturberen bij.
Dat hoef je verder allemaal ook niet te weten. Zoals mijn buurvrouw Jacqueline, die twee pubers heeft, zegt:
“Ik heb bij mij thuis nog nooit iets bespeurd, maar ik klop mooi wel voordat ik hun kamers binnenga.”
Hoe open je bent met je kroost, en wat je wel en niet met ze bespreekt, ligt ook aan je eigen opvoeding.
Bij mij thuis werd er niet spastisch gedaan over sex, maar om nou te zeggen dat het een onderwerp was waar wekelijks
boven een bord boerenkool over geboomd werd: nee. Het bestond gewoon niet echt.
Grote kans dat dat de reden is dat ik niet de dringende behoefte voel mijn zoon plastisch alles voor te kauwen. Ik geef eerlijk antwoord op vragen,
en voor de rest komt-ie overal vanzelf wel achter. Zo niet, dan betaal ik later zijn psychiater.
Bij Stephanie is het anders. De conservatieve manier waarop haar ouders met sex omgingen toen zij jong was, heeft er juist voor gezorgd
dat zij extreem open is. “Bij mijn zoon van dertien stimuleer ik dat hij aan zichzelf zit. Hij is lichamelijk zwaar gehandicapt, maar mentaal helemaal in orde.
Hij kan weinig met zijn handen, dus raad ik hem aan zonder onderbroek te slapen, anders lukt het niet.
Onder de douche geef ik hem een stuk zeep in z’n handen. Ik wil dat hij zijn lichaam ontdekt.
Mijn dochter van negen zit in bad ongegeneerd met zichzelf te spelen en te voelen. Prima toch? Sex is gezond.
Mijn moeder drukte dat soort dingen meteen de kop in.”
Ik vind alles best, zolang mijn zoon Pieppiep niet tussen zijn benen propt. Daar zou ze maar bang van worden. En anders ik wel.
_________________
loveUall
Jean
zou mijn leven ooit
van meer waarde voor me worden
dan de wens om te willen zijn wie ik ben,
welke waarde zou ik wensen
aan dat leven toe te willen kennen...
tel. 06 57656027
|
Login
Register
FAQ
