Ex-pedofielEergisteren, woensdag 26 juni zat ik dan tegenover die uitdaging.
Lekker, samen met Gerrit een bezoekje aan de Waag Rotterdam.
De entree, via de balie van de reclassering valt een beetje kil op ons dak. Maar die kou is al snel uit de lucht
als we worden ontvangen door Herman Brouwer, psycholoog van de Waag.
Het is een plezierig gesprek. Maar dit is wel even anders dan de gesprekken die ik na '97 had met de psieg
waar de reclassering mij heen stuurde.
Herman weet donders goed waar hij het over heeft. Mijn nieuwe situatie wordt afgezet tegen de oude.
Oorzaken (ja oorzaken van pedofilie) passeren de revue.
Hij merkt donders goed hoe emotioneel belastend het is om terug te kijken naar die kindertijd waar zoveel ontbrak.
Het is ook niet niks om die dingen op tafel te leggen terwijl zo overduidelijk is dat ook mijn ouders het op hun manier
goed hebben bedoeld.
Het waarom van dat niet functioneren komt echter heel duidelijk in beeld. Ook de manier waarop ik oorspronkelijk
bij de Waag (Middelburg) belandde en hoe we daar opruiming hebben gehouden in een onverwerkt verleden.
Natuurlijk ken ik mijn verhaal intussen wel. Herman weet echter ook heel duidelijk sturing te geven
en daarmee komt ook de rekening op tafel van wat er allemaal aan kansen verloren is gegaan.
Duidelijk waar ik nu sta, en vooral ook waarom ik nu zo actief ben
op het gebied van pedofilie... en slachtoffers.
We gaan zelfs zover dat mijn contacten met en inzet voor een ander BT member worden besproken.
Als we het gesprek moeten gaan afronden komt een te verwachten tegenvaller...
Herman kan vanuit zijn functie uiteraard geen stempel "gegarandeerd pedovrij" mee geven.
Van de andere kant, hij zal dit zeker ook lezen en er is door dat gesprek absoluut geen reden voor mij
om af te wijken van die eigen beoordeling:
EX-PEDOFIELHet gesprek heeft dit duidelijk onderstreept.
Het is me tijdens het hele gesprek opgevallen, dat deze man de ins en de outs van mijn verhaal kent.
Hij weet wat er speelt, zelfs details zijn voor hem niet verrassend.
En dan, aan het einde van het gesprek komt die verrassing voor mij:
Ik ben niet meer de enige. De aanpak om behandeling te richten op oorzaken en achterliggend disfunctioneren
blijkt inmiddels ook voor anderen te werken.
Mensen die net als ik dankbaar zijn omdat ze een leven hebben terug gekregen waarin het niet meer gaat om het beheersen van gevoelens,
maar heerlijk genieten van een nieuw verworven vrijheid.
Een vrijheid waarin kinderen gewoon mogen bestaan, zonder die klemmende greep om contact te moeten zoeken.
Als we dit gesprek als een belegging zien voor de toekomst, dan zou ik willen zeggen:"Niet behaalde resultaten in het verleden hoeven een betere toekomst niet in de weg te staan"De Waag, StopItNow,...Het zijn prille veranderingen in die behandelingen. Maar dit gaat er uit zien als hulp aan de pedofiel.
Dat is wat anders dan alleen het beheersbaar maken van "lusten" waarbij iemand het vooruitzicht heeft van een leegte,
een gemis voor de rest van zijn leven.
Het is net na zessen als ik weer thuis ben.
En dan, merk ik eens een keer wat het eigenlijk betekent om met emoties dat hele verhaal compleet opnieuw
door te spitten.
Zo mooi en ook makkelijk als het gesprek was,...
ik ben opeens hartstikke leeg. Emotioneel moe, iets wat ik vroeger nooit heb gekend.
Mochten jullie me gemist hebben woensdagavond... ik lag voor 19.00u in mijn bed.Oh en Herman....
wat jij niet mag kan ik me wel permiteren hoor:
Je bent goedgekeurd.
Zodra we de NVEP oprichten krijg jij een certificaat van de Nederlandse Vereniging van Ex Pedofielen.