Ja echt hoor, morgen wordt die zot dertien...
Morgen is het 3 September 2010.
Nou is die gekke draak elke dag jarig dus wat maakt nou 3 September bijzonder.
Wel, 3 September 2009 ging het laatste implantaat Zoladex in die speklaag die de voorkant van
"Hemmus" zijn hemden pleegt te ontsieren.
En morgenmiddag, precies een jaar later gaat er uiteindelijk toch weer een nieuw implant in die dikke buik. Het betekent ook ruim drie jaar ervaring met chemocastratie, de ups en de downs.
Mijn testosteron is terug en mijn lichaam accepteert dat niet meer. De bedoeling is dat het nu een lange en stabiele tijd wordt met gebruik van Zoladex. Dat wordt een dikke week door een hel voordat de fase wordt bereikt waarin Zoladex de testosteron productie de nek omdraait.
Morgenvroeg nog even bloedprikken, dan weten we tot welk peil mijn Twaarde zich heeft hersteld.
Ik heb in elk geval al de toezegging van mijn baas dat hij of anderen bijspringen als ik het met mijn werk niet red (niet onwaarschijnlijk, want het gaat nu eigenlijk al niet meer)
Maar ook die week gaat om en die stabiele periode met een vorm van rust die ik heb leren kennen en waarderen, daar ben ik zeker aan toe....
Ik zal blij zijn als ik weer in de overgang zit... dan weet ik dat mijn pubertijd nadert
